Uste dugu gure etxeetan, gure plazetan, gure hirietan, bizi garela, baina soilik gure ohiko praktiketan bizi gara. Hemen aurkezten diren etxeak egunerokotasunean gugan bizi diren afektuak dira.

Beraz, diseinatzea barrukoa eta kanpokoa entzuteko ekintza bihurtzen da. Arkitektura beste mota bateko afektuak garatzeko aukera ematen digun tresna bat da. Etxeak gure errealitate afektibo oinarrizkoenen adierazpen espazial eta material gisa. Eta liburu hau, ariketa pertsonal bat, ikuspegi komunak dituena. Elkarte bat, ahaidetasun batzuk, norberarekin eta munduarekin hedatutako familia bat garatzeko modu bat. Bizitzaren loturari eragiteko esperientzian bizitzaren praktika bizitzeko modu bat.

Las casas que me habitan autobiografia afektibo bat da, niaren arkitektura gisa aurkeztua. Arkitektura horietatik alda daitezke bizitza batek, Mauro Gil-Fournier Esquerra arkitektoaren bizitzak, oinarritzat izandako balio-terminoak.

Aurkezlea: Maria Arana